Murat Isiks Boekenweekessay Mijn moeders strijd (2018) gaat niet over zijn vader, dat begrijp ik. En ik begrijp ook dat het non-fictie is, en dat het daarom misschien wat veel gevraagd is de man wat meer tot leven te wekken in de tekst. Niettemin stoort het een beetje dat de vaderfiguur niet verder wordt uitgediept. Isiks vader was een eenvoudige, Turkse man; een conservatief, een communist, die zijn communisme gebruikte als excuus om geen baan te zoeken en zijn gezin te onderhouden (hij heeft geen belangstelling voor zijn vrouw en kinderen).
Bovenstaande beschrijving alleen al roept enorm veel vragen op: hij wordt aanvankelijk beschreven als een liefdevolle man, die zijn vrouw met respect behandelde, tot zijn moeder daar commentaar op had: een vrouw wordt er alleen maar verwaand van als ze met respect wordt behandeld. Vanaf dat moment wordt Isiks vader uitsluitend beschreven als een onuitstaanbare kerel die zijn vrouw slaat, die haar verbiedt bepaalde boeken te lezen, die weigert te werken en zijn geld vergokt. Daar zit een enorm drama achter, daar is Isik zich ongetwijfeld van bewust, maar hij heeft er (begrijpelijkerwijs) voor gekozen de focus op zijn moeder te houden (die als persoon wel bijzonder is, maar als personage minder rijk).
Mogelijk wordt zijn vader in de uitgebreide versie van het essay (dat twee jaar later werd gepubliceerd) beter beschreven, dat heb ik niet gelezen. Mogelijk ook bewaart Isik dat verhaal voor een ander boek. Maar Mijn moeders strijd was denk ik evenwichtiger geweest als het verhaal van zijn vader met meer nadruk bij zijn moeders emancipatiestrijd was betrokken: die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten