408) Het gevoel (maatschappelijk en persoonlijk) op een grensgebied te staan. Het gevoel dat ik alles wat ik nog wil (af)maken, gemaakt moet zijn vóór die grens wordt overschreden. Daarna kan het niet meer, althans niet op de manier die me nu voor ogen staat. Alles wat ik schrijf, is al tijdens het schrijven achterhaald.
409) B. wees me op de dit fragment uit 1979, waarin interviewer Dick Cavett zich op zijn minst onhandig uitdrukt. In het tenenkrommende begin heeft hij het over Sophia Lorens 'gunstige' kant en vestigt hij de aandacht op de implicatie daarvan (dat ze ook een ongunstige kant heeft) door te ontkennen dat hij dat wilde impliceren.
Daarna wil hij iets zeggen over de magie van Lorens verschijning op het scherm, maar daarbij maakt hij twee vergissingen: 1) hij doet dat door zich negatief uit te laten over Lorens 'off-screen' verschijning en 2) hij seksualiseert die magie. De magie van Loren, die hij wil duiden, omvat namelijk veel méér dan het gegeven dat hij benadrukt (dat ze een mooie vrouw is). Bevindt de magie, hetgeen niet is te bevatten, zich neurologisch in hetzelfde gebied als de erotiek? Of, waarschijnlijker, reageerde hij gewoonweg te masculien, omdat de magie in dit geval teweeg wordt gebracht door een mooie vrouw?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten