412) F. noemt Agamben een moralistisch filosoof. Mijn generatie, zegt hij, houdt zich veel bezig met moraal. Dat vindt hij niet per se iets positiefs: hij vindt dat ik Agamben zou moeten 'overwinnen'. Hij heeft natuurlijk gelijk dat poëzie, als alle kunst, geen moraal heeft. Tegelijk vind ik dat deze tijd vraagt om geëngageerde poëzie.
413) In het verlengde hiervan wijst F. erop dat Bataille het 'kwaad in het kind' beschrijft. Dat is een interessant onderwerp. Ik heb de bewuste passage nog niet gevonden, maar de notie op zichzelf lijkt me (op voorhand) wat eenzijdig. Mijn ervaring is dat een kind in alles onbegrensd is: tegelijk extreem empathisch als extreem egoïstisch - en ja, ook sadistisch. Wordt dus vervolgd.
414) Het komt allemaal neer, zegt F., op de betekenis van de mythes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten