MB noemt (op Facebook) het extatische landschap in 'paternalistisch', omdat de vrouwelijke godheid in de bundel niet aan het woord komt. Als oordeel over de bundel (zoals hij het bedoelt) is die opmerking waardeloos, de bundel is een liefdesverklaring, en het is bovendien niet waar: er zijn verschillende plekken aan te wijzen waarin op zijn minst een poging wordt gedaan Haar perspectief weer te geven.
Dat neemt niet weg dat het een goede analyse is van het probleem waar het in de bundel om draait (en dat Alexis de Roode, waar MB op reageerde, helder verwoordde). De ongelijkheid begint bij de liefdesverklaring, het verlangen dat wordt uitgedrukt en de poging dat volledig uit te spelen. De bundel is 'paternalistisch', dat is precies het probleem, maar niet zozeer het probleem van de bundel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten